A Vela Circo

Nos tempos da Vela, dous seres estraños levaron áncoras sen retorno para evitar que a memoria afundise no océano. Ana, procedente de terras bonaerenses e Santiago oriundo (autóctono, orixinario, natural) da cidade olívica non tiveron mellor idea que mergullarse nesta nova aventura que lles levará a lugares inesperados.

Unha nova compañía de circo con identidade, ás veces poética coma un solpor na inmensidade do mar, e outras veces moi absurda, case para poder viaxar desde o humor á nosa realidade. Sen importar as consecuencias, flotando no caos e sobrevivindo gracias á tolemia dos nosos tempos.

A primeira barca que chegou a un bó porto, despois de remar á deriva sen perder as esperanzas, pero con bastantes turbulencias debido a un mar ferido polo 2020 , foi A Corda, o primeiro espectáculo da compañía.

Comprendendo que a loucura, cúrao, comezamos a ver a luz do seguinte show da compañía, O Último que apague a luz, o máis sentidiño, que aínda se está a xestar en mar aberto con ganas de arribar para xullo do 2023.

Ana Cuervas

Proveniente dunha terra que segue loitando por respirar uns Buenos Aires, decidiu partir na procura de novos horizontes. Saltando o charco con 24 anos e con moitas ganas de viaxar chegou a Bilbao, descubrendo que todo o aprendido nas escolas de Circo da súa cidade natal lle abriría unha gran porta ó que soñara algunha vez: ser artista de circo (e vivir diso).

Grazas ás ensinanzas dos seus mellores mestres en Buenos Aires como Marcelo Gómez, Laura Sabán, Juana Beltrán, Alan Lerch… descubriu a súa disciplina, a súa filosofía de vida: as verticais, equilibrios sobre manos, en alturas. Tamén aprendeu xunto a Mariano Pujal e Martin Carela o mundo das acrobacias portés. No clown bautizouse con Lila Monti e traballou moitos anos recibindo formación con Walter Velázquez.

A súa formación seguiu medrando no circo contemporáneo grazas a proxectos transfronteirizos entre Euskadi, Catalunya e Francia. Recibindo formación durante tres anos de artistas coma Rob Tanyen, Pascal Angelier, Enric Petit, Marcal Calvet, Ignacio Herrero, Pau Portabella e Marta Torrens. Independentemente seguía navegando a viaxe do clown e o teatro físico recibindo monográficos con Jesús Jara, José Pirs e á súa vez descubrendo a danza da man de Begoña Crego, Victoria Mujica e Amaia Pascual.

Traballando máis de 15 anos na docencia impartindo clases de circo integral na asociación de circo Koblakari e Zirkozaurre en Bilbao, Circonove en Galicia; así como monográficos de verticais ata o día de hoxe.

Nos últimos anos creou Rojo Telón dándolle a importancia ás mulleres de hoxe no circo, enraizada entre Euskadi e Galicia.

Actualmente forma a compañía A Vela, un proxecto de circo revolucionario disfrutando do absurdo e o caos do noso tempo.

Santiago Montero

Tomando como punto de partida o porto de Vigo e a asociación de artistas de circo Malandraxe, Santiago Montero decide percorrer mundo para ampliar a súa formación como artista.

A súa primeira parada lévalle a atoparse en Porto con Ville Walo, un artista circense que lle cambia a percepción do que pode ser lanzar un obxecto ó aire. Sen sabelo xermola nel un espírito de investigación no malabar.

A seguinte parada lévalle a coñecer a Stefan Sing en Atenas. Nun breve lapso de tempo transforma o seu espírito e convírtese nun buscador do xogo e a diversión en escena a través dos malabares.

Isto lévalle a regresar a Galicia, pero esta vez decide ir a Santiago de Compostela a participar del proxecto de escola de circo Circonove, e é nese momento onde se atopa coa danza contemporánea. Nesta etapa recibe formación de numerosos bailarines que pasan por Circonove, pero aquí só mencionaremos a unha: Nuria Sotelo, quen lle ensina bases de danza contemporánea e queda totalmente alucinado ao ver a cantidade de posibilidades que se abren ao poder fusionar a danza có malabar, e así adquire un enfoque innovador no traballo do movimento e a manipulación de obxectos.

Esta nova etapa lévalle a enfrascarse durante anos e a tomar distancia do aprendido para crear un forte estilo propio. Este desapego lévalle á corda frouxa, comezando así a xogar cós equilibrios. Os monociclos e a escaleira de equilibrio son os seus novos acompañantes de viaxe que lle levan a Marsella, onde reafirma o seu amor polo desequilibrio e mergúllase na acrobacia excéntrica.

Entre tropezóns, golpes y caídas chega á escola de circo Oreka para coñever a Ramón, o seu mentor en slapstik . Tras algún que outro golpe acaba en Bilbao nun laboratorio de investigación circense, onde coñece a Pau Portabella, que é a persoa que lle axuda a tomar perspectiva e reforzar esa visión o xogo e a investigación.

Creador da compañía Circo escarranchado e Cair circo, un referente do circo en Galicia, manten unha prolífica actividade circense coa compañía PistaCatro, coa súa Orquesta de malabares e Drop.

E por fin regresa a porto coa innovadora A Vela Circo e o seu novo espectáculo O último que apague a luz.